| Chapter 5 |
1 | de signis autem: ecce dies venient, et adprehendentur qui inhabitant super terram in excessu multo, et abscondetur veritatis via, et sterilis erit a fide regio.
|
2 | et multiplicabitur iniustitia super hanc quam ipse tu vides et super quam audisti olim.
|
3 | et erit inconposita vestigio quam nunc vides regnare regionem, et videbunt eam desertam.
|
4 | si autem tibi dederit Altissimus vivere, et videbis post tertiam turbatam, et relucescet subito sol noctu et luna interdie.
|
5 | et de ligno sanguis stillabit, et lapis dabit vocem suam; et populi commovebuntur, et gressus commutabuntur.
|
6 | et regnabit quem non sperant qui inhabitant super terram; et volatilia conmigrationem facient.
|
7 | et mare Sodomitum pisces reiciet. et dabit vocem noctu quem non noverant multi, omnes autem audient vocem eius.
|
8 | et chaus fiet per loca multa, et ignis frequenter emittetur, et bestiae agrestes transmigrabunt regionem suam, et mulieres parient menstruatae monstra,
|
9 | et in dulcibus aquis salsae invenientur. et amici omnes semet ipsos expugnabunt; et abscondetur tunc sensus, et intellectus separabitur in promptuarium suum.
|
10 | et quaeretur a multis et non invenietur, et multiplicabitur iniustitia et incontinentia super terram.
|
11 | et interrogabit regio proximam suam et dicet: numquid per te pertransiit iustitia iustum faciens? et haec negabit.
|
12 | et erit in illo tempore, et sperabunt homines et non inpetrabunt, laborabunt et non dirigentur viae eorum.
|
13 | haec signa dicere tibi permissum est mihi. et si oraveris iterum et ploraveris sicut et nunc et ieiunaveris septem diebus, audies iterato horum maiora.
|
14 | et evigilavi, et corpus meum horruit valde, et anima mea laboravit ut deficeret.
|
15 | et tenuit me qui venit angelus, qui loquebatur in me, et confortavit me et statuit me super pedes.
|
16 | et factum est in nocte secunda, et venit ad me Phalthihel dux populi et dixit mihi: ubi eras et quare vultus tuus tristis?
|
17 | aut nescis quoniam tibi creditus est Israhel in regione transmigrationis eorum?
|
18 | exsurge ergo et gusta panem alicuius, et non derelinquas nos sicut pastor gregem suum in manibus luporum malignorum.
|
19 | et dixi ei: vade a me et non ad me accedas usque diebus septem, et tunc venies ad me. et audivit ut dixi et recessit a me.
|
20 | et ego ieiunavi diebus septem ululans et plorans, sicut mihi mandavit Urihel angelus.
|
21 | et factum est post dies septem, et iterum cogitationes cordis mei molestae erant mihi valde.
|
22 | et resumpsit anima mea spiritum intellectus, et iterum coepi loqui coram Altissimo sermones
|
23 | et dixi: Dominator Domine, ex omni silva terrae et ex omnium arborum eius elegisti vineam unam,
|
24 | et ex omnium terrarum orbis elegisti tibi foveam unam, et ex omnibus floribus orbis elegisti tibi lilium unum,
|
25 | et ex omnibus abyssis maris replesti tibi rivum unum, et ex omnibus aedificatis civitatibus sanctificasti tibimet ipsi Sion,
|
26 | et ex omnibus creatis volatilibus nominasti tibi columbam unam, et ex omnibus plasmatis pecoribus providisti tibi ovem unam,
|
27 | et ex omnibus multiplicatis populis adquisisti tibi populum unum, et ab omnibus probatam legem donasti huic quem desiderasti populo.
|
28 | et nunc Domine, ut quid tradidisti unum plurimis et praeparasti unam radicem super alias et dispersisti unicum tuum in multis?
|
29 | et conculcaverunt qui contradicebant sponsionibus tuis quique tuis testamentis credebant.
|
30 | et si odiens odisti populum tuum tuis manibus debet castigari.
|
31 | et factum est, cum locutus essem sermones istos, et missus est angelus ad me qui ante venerat ad me praeterita nocte,
|
32 | et dixit mihi: audi me et instruam te, et intende mihi et adiciam coram te.
|
33 | et dixi: loquere, dominus meus. et
|
34 | dixit ad me: valde in excessu mentis factus es in Israhel; aut plus dilexisti eum super eum qui fecit eum: non, domine, sed dol torquent enim me renes mei per omnem horam quaerentem adprehendere semitam Altissimi et investigare partem iudicii eius.
|
35 | et dixit ad me: non potes. et dixi: quare, domine, aut quid nascebar, aut quare non fiebat matrix matris meae mihi sepulchrum, ut non viderem laborem Iacob et defatigationem generis Israhel?
|
36 | et dixit ad me: numera mihi qui necdum venerunt, et collige mihi dispersas guttas, et revirida mihi aridos flores,
|
37 | et aperi mihi clausa promptuaria et produc mihi inclusos in eis flatus, aut monstra mihi vocis imaginem, et tunc ostendam tibi eum laborem quem rogas videre.
|
38 | et dixi: dominator domine, quis enim est qui potest haec scire, nisi qui cum hominibus habitationem non habet?
|
39 | ego autem insipiens, et quomodo potero dicere de his quibus me interrogasti?
|
40 | et dixit ad me: quomodo non potes facere unum de his quae dicta sunt, sic non poteris invenire iudicium meum aut finem caritatis quem pro populo meo promisi.
|
41 | et dixi: sed ecce, domine, tu praees his qui in fine sunt, et quid facient qui ante me sunt aut nos aut hii qui post nos?
|
42 | et dixit ad me: coronae adsimilabo iudicium meum. sicut non novissimorum tarditas, sic nec priorum velocitas.
|
43 | et respondi et dixi: nec enim poteras facere qui facti sunt et qui sunt et qui futuri sunt in unum, ut celerius iudicium tuum ostendas?
|
44 | et respondit ad me et dixit: non potest festinare creatura super creatorem, nec sustinere saeculum qui in eo creati sunt in unum.
|
45 | et dixi: quomodo dixisti servo tuo, quoniam vivificans vivificabis a te creatam creaturam in unum? si ergo viventes vivent in unum et sustinebit creatura, poterit et nunc portare praesentes in unum.
|
46 | et dixit ad me: interroga matricem mulieris et dices ad eam: decem si paris, quare per tempus? roga ergo eam, ut det decem in unum.
|
47 | et dixi: non utique poterit, sed secundum tempus.
|
48 | et dixit ad me: et ego dedi matricem terrae his qui seminati sunt super eam per tempus.
|
49 | quemadmodum enim infans non parit nec ea quae senuit adhuc, sic ego disposui a me creatum saeculum.
|
50 | et interrogavi et dixi: cum iam dederis mihi viam, loquar coram te; nam mater nostra, de qua dixisti mihi, adhuc iuvenis est, iam ad senectutem adpropinquat?
|
51 | et respondit ad me et dixit: interroga quae parit, et dicet tibi.
|
52 | dices enim ei: quare quos peperisti nunc non sunt similes his qui ante, sed minores statu?
|
53 | et dicet tibi et ipsa: alii sunt qui in iuventute virtutis nati sunt, et alii qui sub tempus senectutis deficiente matrice sunt nati.
|
54 | considera ergo et tu, quoniam minores statu estis prae his qui ante vos,
|
55 | et qui post vos quam ut vos, quasi iam senescentis creaturae et fortitudinem iuventutis praeterientis. et dixi: rogo domine, si inveni gratiam ante oculos tuos, demonstra servo tuo per quem visitas creaturam tuam.
|